Yerli bir akçaağaç, palmat ve loblu yapraklarıyla diğer ağaç türlerinden kolaylıkla ayırt edilebilir. Bireysel akçaağaç türlerini tanımlamak giderek zorlaşıyor. Bir sonraki yürüyüşünüzde derinlemesine bilgiyle parlamak ve her akçaağaç ağacını adıyla çağırmak ister misiniz? Ardından akçaağaç yapraklarının ayırt edici özelliklerini anlatan bu kılavuzu inceleyin.
Farklı akçaağaç türleri nasıl ayırt edilebilir?
Akçaağaçlar yapraklarıyla ayırt edilebilir: çınarın 5 loblu, tırtıklı yaprakları vardır; Norveç akçaağacının 5 ila 7 loblu, uçları düzgün kenarlı yaprakları vardır; Tarla akçaağacı, alt kısmı kadifemsi olan 3 ila 5 loblu, pürüzsüz yapraklarla karakterize edilir. Asya akçaağaç türlerinin derin yarıklı, dişli yaprakları vardır.
Dağ, Norveç ve tarla akçaağacı – ayırt edici yaprak şekilleri
Ormanlarımızda en yaygın üç akçaağaç türü, muhteşem sonbahar renkleri sayesinde tarafımızdan çok iyi bilinmektedir. Çınar akçaağacı (Acer pseudoplatanus), Norveç akçaağacı (Acer platanoides) ve tarla akçaağacı (Acer campestre), karakteristik yaprak şekillerine göre birbirlerinden açıkça ayırt edilebilir:
- Çınar akçaağacı: 5 loblu, tırtıklı yaprak kenarı, üst kısmı koyu yeşil, alt kısmı gri-yeşil, 20 cm uzunluğunda, 15 cm genişliğinde
- Norveç akçaağacı: 5 ila 7 loblu, çıkıntılı uçlar, 18 cm'ye kadar uzunluk, ekstra uzun yaprak sapı, pürüzsüz yaprak kenarı (hiç kesilmemiş)
- Akçaağaç: çift loblu, yeşil, 3 ila 5 loblu, pürüzsüz yaprak kenarı, alt kısmı kadifemsi tüylü
Avrupa akçaağaç türleri güzel yapraklarını ortaya çıkan çeşitlere aktarmışlardır. Popüler dünya akçaağacı Globosum, Norveç akçaağacının atası olduğunu inkar edemez. Leopoldii çeşidinin yapraklarındaki sarı benekler henüz onun soyunu belli etmemektedir. Yaprakların 5 loblu palmiye şekli, buradaki ilham kaynağının çınar akçaağacı olduğunu şüpheye yer bırakmayacak şekilde ortaya koyuyor.
Yarık yapraklar Asya akçaağaç türlerini ortaya çıkarıyor
Asya akçaağaç türleri çok popüler çünkü Avrupalı benzerlerine göre daha az alanda gelişiyorlar. 5 ila 11 arası sivrilen loblardan oluşan derin oluklu yapraklar, çok sayıda çeşidin karakteristik özelliğidir. Yaprakların kenarları tırtıklı olduğundan Avrupa akçaağaç ağaçlarıyla karıştırılması önlenir.
Daha yakından bakmak, kompakt çeşitleri balkon ve teraslardaki saksılarda sergilenen Japon akçaağacının tanımlanmasını gerektirir. Yaprakların 5 lobu vardır ve dişlidir, bu da onları yerli akçaağaç türlerinden ayırmayı zorlaştırır. En önemli tanımlayıcı özellik, tüm şüpheleri ortadan kaldıran kırmızı yaprak sapıdır.
İpucu
Yapraksız dönemde bazı akçaağaç türleri isimlerini kabuklarından belli eder. Japon akçaağacı Sangokaku kışın mercan kırmızısı sürgünlere sahiptir. Çınar akçaağacı gri-kahverengi, sert ve pullu kabuğuyla ayırt edilebilir. Norveç akçaağacının kabuğu belirgin uzunlamasına çatlaklar gösterir. Kahverengi kabuktaki açık uzunlamasına şeritler Japon akçaağaçlarının tipik özelliğidir.
