Tüm çayırlar aynı değildir: Toprağın doğasına ve kullanımına bağlı olarak farklı çayırlar, üzerinde yetişen bitkiler açısından büyük farklılıklar gösterir. Sonuçta otlayan hayvanlar her çayırda gelişemez ve farklı bakım kuralları geçerlidir. Fakir bir çayır için doğru olan şey, şişman bir çayır için zararlı olabilir.
Yağlı çayır nedir ve üzerinde hangi bitkiler yetişir?
Yağlı bir çayır, üzerinde papatya, karahindiba ve yonca gibi rekabetçi bitkilerin yetiştiği, yüksek nitrojen içeriğine sahip, besin açısından zengin toprakla karakterize edilir. Genellikle hayvancılık için otlak olarak kullanılır ve besin tedarikini sürdürmek için düzenli olarak biçilmesi veya gübrelenmesi gerekir.
Yağlı çayır nedir?
Yağlı çayır, adından da anlaşılacağı gibi "yağlı", yani besin açısından zengin toprak içeren bir çayırdır. Toprak, hızlı büyüyen çimlerin ve çiçeklerin gelişmesine olanak tanıyan yüksek nitrojen içeriğiyle karakterize edilir. Bu nedenle çayırlarda hızlı büyümeleri nedeniyle daha hassas olan diğer bitkilerin yerini alan rekabetçi bitkiler bulunur. Bu da yağlı çayırları tür açısından oldukça fakir biyotoplardan biri haline getiriyor. Bu tür çayırlar, bir yandan yağış ve yer altı suyu yoluyla uygulanan gübrelerin aynı zamanda gübrelenmemiş çayırları da beslemesi nedeniyle, diğer yandan da birçok çiftçinin çayırları mera alanı olarak kullanması ve dolayısıyla gübrelemesi nedeniyle yoğun olarak kullanılan peyzaj bölgelerinde bulunabilir. otlayan hayvanların ihtiyaçlarına göre uyarlanmış şekilde.
Yağlı bir çayırın tipik bitkileri
Şişman çayırlar üç tipik çiçekle tanınabilir; papatyalar, karahindibalar ve çeşitli yonca türleri besin açısından zengin toprakta gelişir. Yaz başında karahindibalar çiçek açtığında bu çayırlar parlak sarı renkleriyle uzaktan tanınabilir. Öte yandan beyaz (ve bu arada çok lezzetli) papatyalar, çayır ne kadar sık biçilirse o kadar iyi gelişirler. Ayrıca top otu, çavdar otu, çavdar otu gibi hızlı büyüyen çimlerin yanı sıra pürüzsüz ve altın yulaf da bulunabilir. Diğer tipik bitkiler şunlardır:
- Civanperçemi (Achillea millefolium)
- Tarla papatyası (Anthemis arvensis)
- Çayır bluebell (Campanula patula)
- Knapweed (Centaurea jacea)
- Çayır papatyası (Leucanthemum ircutianum)
- Ribwort Muz (Plantago lanceolata)
- Büyük kuzukulağı (Rumex acetosa)
ve
- Yaygın bluegrass (Alopecurus)
- Yaygın Ruchgrass (Anthoxanthum odoratum)
- ve çayır çayırı (Festuca pratensis).
Yağlı çayır genellikle sığırlar için mera olarak kullanılır
Yağlı bir çayırın yüksek besin içeriği, üzerinde yetişen bitkilerin protein açısından oldukça zengin olmasını sağlar ve bu nedenle belirli otlayan hayvanları, özellikle de sığırları beslemek için idealdir. Bu nedenle yağlı çayırlar büyükbaş hayvanlara mera görevi görecek şekilde özel olarak gübrelenmektedir. Süt inekleri bundan özellikle faydalanır çünkü: Mera ne kadar yağlı olursa süt de o kadar kremalı olur. Çayır ayrıca kışın saman yapmak için yılda en az üç kez biçilir. Ancak yağlı çayır her otlayan hayvan için uygun değildir. Örneğin bir atın organizması yüksek protein içeriğinden tamamen etkilenir; bozkır hayvanları gibi atlar da genellikle yağsız çayırlara ihtiyaç duyar. Öte yandan koyunlar, yeterli miktarda kaba yem (yani lifli çimen) almaları koşuluyla yağlı çayırlarda otlayabilirler.
Yağlı çayırları koruyun
Yağlı çayırların yılda en az üç kez biçilmesi gerekir çünkü buralarda yetişen bitkiler çok hızlı büyüyor. Alternatif olarak böyle bir çayır aynı zamanda doğal gübreleme avantajına sahip olan mera olarak da kullanılabilir; inek ve koyun gübresi gerekli besinlerin toprağa geri dönmesini sağlar. Tipik yağlı çayır bitkileri çok zayıf olduğundan ve besin maddelerini topraktan uzaklaştırdığından, yağlı çayırların düzenli olarak gübrelenmesi gerekir, aksi takdirde toprak zayıflar. Gübreleme yapay veya doğal gübre ile yapılabilir (Amazon'da 56,00 €) (örn. gübre).
İpuçları ve Püf Noktaları
Asidik toprak için belirli gösterge bitkiler keşfederseniz (kuzukulağı, tarla serçesi veya sayısız papatya gibi), çayırınızı ya ilkbaharda ya da sonbaharda kireçlemelisiniz.
